() Op de rand van jouw bed

Op de rand van jouw bed,
gehuld in volslanke momenten van eerder van het jaar,
je hoog boven me uit over je schouder naar me kijkt,
ik je golvende haren ruik,
de oogleden moegestreden in een spagaat van wit licht.

Op de rand van jouw bed trek ik je hoofd in je nek
en galmt de verlossing
die zich even bevriest in het ijs van onze aderen,
zoals de sterren op het plafond die me de hemel beloven,
bedadem ik je vooruitblik naar jouw wedergeboorte.

Op de rand van jouw bed schuif je in me al je geheimen
die ik opplooi als de sprei die dit bed z'n charme geeft,
liggen we met vier armen rond je mea vulva,
kus ik een mond die er almaar meer is,
slapen we in met lippen diep om mekaar heen.

#HenriA

() De strijdstaten